Քնի ժամին մեկ էլ որտեղից որտեղ մի քամի եկավ ու խառնեց անկողինները։ Ուզեցինք ուղղել, բայց չստացվեց։ Պարզվեց, որ գիշերազգեստներն էլ չէին ենթարկվում սաներին. սկսեցին թարս ու շիտակ հագնվել ։
Շարունակությունը` Սոնա Կարապետյանի բլոգում
Քնի ժամին մեկ էլ որտեղից որտեղ մի քամի եկավ ու խառնեց անկողինները։ Ուզեցինք ուղղել, բայց չստացվեց։ Պարզվեց, որ գիշերազգեստներն էլ չէին ենթարկվում սաներին. սկսեցին թարս ու շիտակ հագնվել ։
Շարունակությունը` Սոնա Կարապետյանի բլոգում
Պրպտիկ TV-ի հերթական` 7-րդ թողարկման ընթացքում սովորողները պատմում են նախորդ շաբաթվա ընթացքում իրականացրած նախագծերի, ճամփորդության, շաբաթվա անցուդարձի մասին։
Շարունակությունը` Զառա Սեդրակյանի բլոգում
Արևելյան դպրոցի դասվար Անահիտ Ավագյանի սովորողները պատմում են գարնան մասին: Ավելին՝ բլոգում:
«Լուսեն մի օր քուջուջ անելիս մի խնձոր է գտնում։ Ձեռքն է առնում ու խաղ անում»,-գրում է Արևելյան դպրոցի դասվար Մարինե Մարտիրոսյանը իր մայրիկի օրագրում: Ավելին՝ բլոգում:
Երբ խոսում ենք օրվա անելիքների մասին, սաներն էլ իրեց քննարկումներ են անում։ Այսօր ինքնագլոր ենք քշելու, և արդեն յուրաքանչյուրը իր նախընտրած գույնն է ասում՝ որքան հեռու պետք է գնա, քանի պտույտ պետք է անի, ումից առաջ պետք է ընկնի, մի խոսքով….
Շարունակությունը՝ Աղավնի Վանյանի բլոգում
Եթե ճամփորդություն, ապա բարձունքի հաղթահարումով, խոնարհված եկեղեցիներում աղոթք՝ շարականներով, երգ ու պարով, մեր մի բուռ հայրենիքը սիրելով ու գուրգուրելով, իր մի կտոր հացը ընկերոջ հետ կիսելով… մնացածն ավելացրեք ինքներդ. սեբաստացի ճամփորդներն այդպիսին են։ «Նռանե», դաստիարակներ, Գրիգորյան Լաերտ և Տիգրան Զոհրաբյան՝ մի մեծ համախմբված ընտանիք, որոնք սիրում են ճամփորդել և միասին բացահայտել մեր հայրենիքը, երկիրը, որտեղ ծնվում, ապրում, ստեղծագործում, արարում ենք բոլորս։
Էլ ի՞նչը կարող է ավելի համեղ լինել, քան 5 տարեկանների ձեռքերով պատրաստած բառը։ Այնքա՜ն հավեսով ընթերցեցին, ապա համտեսեցին իրենց պատրաստած բառթխիկները։ Տեսնել էր պետք։
Շարունակությունը` Մայրանուշ Համբարձումյանի բլոգում։
Անձրևը նոր էր դադարել: Սաները անհանգստացած հարցնում էին. -Ընկե՛ր Աննա, ե՞րբ ենք բակ գնալու: -Երբ անձրևը կտրվի, կգնանք,- ասաց Ավետը: Սաներն արագ վազեցին պատուհանների մոտ, ուշադիր դուրս նայեցին և ուրախացած ասացին, որ անձրևը կտրվել է, սկսեցին կոշիկները հագնել:
Շարունակությունը՝ Աննա Հայրոյանի բլոգում։
Ռոդարիական աշխարհի հասցեն աներևակայելիի ու իրականության սահմանագծին է՝ ինչ-որ կետում, ուր մարդ դադարում է լինել սովորական, արթնացնում է էն քնած խենթուկին, որը կարոտ է ճախրանքի՜, հրճվանքի՜, անկանոնության ու դուրս՝ ամեն կաղապարից…
Այդ աշխարհն ամենապարզն է, ամենագունեղն ու հետաքրքիրը: Տեսեք՝ ինչպիսի տեսք ունի այն Հյուսիսի 5-6 տարեկանների մեկնաբանությամբ.
Քրիստինե Գրիգորյան և 5 տարեկաններ
Իսկ դուք փորձե՞լ եք գոյություն չունեցող տոն ստեղծել։ Մենք ստեղծել ենք, անունն էլ` ԳՈւԼՊԻԿԱՏՈՆ👣👣👣։
Հետաքրքրե՞ց մեր ռոդարիական տոնը, անցե’ք հղումով և վայելե’ք։
Էլյա Գրիգորյան և 5 տարեկաններ